Blag 1 - Ciara Gallagher, Rannpháirtí ar an gclár um Chruthaitheacht agus Athrú
Tá PhD sa Bhéarla ag Ciara ó Ollscoil Mhá Nuad. D'oibrigh sí mar thaighdeoir ar National Collection of Children’s Books (Coláiste na Tríonóide, Baile Átha Cliath) agus ar “Gender Identity: Child Readers and Library Collections” ag an Centre for Children’s Literature and Culture, Ollscoil Chathair Bhaile Átha Cliath. Theagasc sí Béarla in ollscoileanna éagsúla agus faoi láthair tá sí ag obair ag Kids’ Own Publishing Partnership mar riarthóir oifige.
An chéad imprisean den chlár um Chruthaitheacht agus Athrú, ( Institiúid Teicneolaíochta Chorcaí) Corcaigh
Bhí spéis mhór agam i gcónaí sna healaíona cruthaitheacha agus i gcoincheapa na cruthaitheachta. Bhí saincheisteanna ceartais shóisialta chun tosaigh i gcónaí i mo chuid ábhar imní, nasctha go mór mór le mo spéis i gcruthaitheacht agus i bhfoirmeacha liteartha, agus bonn eolais a chur faoi chuid mhór de mo chuid taighde. Ní haon ionadh é ansin gur mhúscail an cúrsa um Chruthaitheacht agus Athr
ú, clár atá dírithe ar “dhuine ar bith ar spéis leo conas is féidir le rannpháirtíocht chruthaitheach saoránacht dhomhanda agus gníomh báúil a chothú maidir le téamaí ceartais áitiúla agus domhanda”, mo shuim. Mar sin féin, tar éis an chuid is mó de mo ghairm bheatha go dtí seo a chaitheamh go daingean ar thaobh anailíseach agus criticiúil na cruthaitheachta, agus b'fhéidir ar shaincheisteanna an cheartais shóisialta freisin, thóg sé roinnt misneach orm agus roinnt liosta buntáistí agus míbhuntáistí a dhéanamh sula ndearna mé iarratas. Bíodh gur infheistigh mé go leor ama ag smaoineamh ar an gcaoi ar féidir leis an litríocht cabhrú linn smaoineamh ar an domhan, é a fheiceáil agus é a mhúnlú ar bhealaí éagsúla — i bhfocail eile, conas a d'fhéadfadh plé le foirm de léiriú cruthaitheach bealaí nua tuisceana a chruthú — níor chaith mé mórán ama, b’fhéidir ar an taobh níos míchompordaí den chruthaitheacht.
Ó thús an chúrsa, thug mé suntais don bhéim ar rud a dhéanamh, ar ghluaiseacht, ar ghníomhaíocht. Rinne rannpháirtithe gníomhaíochtaí tosaíochta a bhí dírithe orainn á dtreorú muid féin go fisiciúil ag pointí éagsúla sa seomra de réir leideanna éagsúla. Bhí cluichí ina raibh gluaiseacht agus machnamh ann roimh gach ábhar nua. In ionad tosú le labhairt faoinár spéiseanna agus faoinár dtaithí a bhaineann le ceartas domhanda, d’fhiosraíomar na smaointe seo agus uiscedhathanna, pinn luaidhe, marcóirí in úsáid — rudaí nach bhfuil eolas agam orthu mar dhuine fásta. D'oibríomar go ciúin i ngrúpaí ar go leor gníomhaíochtaí. I gcás amháin, tugadh bloc cré do ghrúpaí rannpháirtithe, chun cruth agus múnlú a dhéanamh ar bhealach ar bith a cheap an grúpa a bheith oiriúnach, gan labhairt ná cumarsáid a dhéanamh. Bhí mé in ann sástacht chiúin a bheith agam sa phróiseas mar thoradh ar a bheith ag obair le péint agus cré. Bhí an 'déanamh' ann lena mhaithe féin, seachas mé féin a bheith ag díriú ar ábaltacht nó muinín sna gníomhaíochtaí sin. Sílim go ndearna mé machnamh níos doimhne ar obair foirne agus ar cheannaireacht freisin mar thoradh ar na heispéiris seo ná mar a rinne mé trí go leor de na cúrsaí ainmnithe ar na hábhair seo ar fhreastail mé orthu mar chuid den oiliúint do phoist roimhe seo.
Caitheadh lá iomlán dár gcéad deireadh seachtaine ag an “aonach cruthaitheach ”. Scaoileadh rannpháirtithe an chúrsa saor i seomra ina raibh go leor stainníní le hábhair ealaíne éagsúla nach raibh eolas againn orthu, lena n-áirítear leabhair, nuachtáin, irisí agus go leor eile. Níor tugadh aon treoir dúinn don chéad chuid den lá — ní raibh le déanamh ach taitneamh a bhaint as na hábhair a bhí idir lámha againn, a bheith a súgradh leo nó rud a chruthú astu. Tar éis dúinn cúpla uair an chloig a chaitheadh sáite i ngníomhaíocht, cuireadh de chúram orainn rud éigin a dhéanamh a thug aghaidh ar Spriocanna Forbartha Inbhuanaithe an Náisiúin Aontaithe, agus tugadh roinnt treorach dúinn ar conas an t-ábhar a úsáid ag gach stainnín. D'athraigh seo, domsa, agus sílim do go leor rannpháirtithe eile, an t-atmaisféar de thástáil agus cumarsáid go hiomlán, agus b'fhéidir d'aon turas. Rinne mé iarracht cárta poist a dhéanamh bunaithe ar an gceathrú SDG, oideachas d’ardchaighdeáin. Bíodh is gur ceist í a bhraithim go láidir fúithi agus a bhfuil machnamh déanta agam ina leith, bhí an chumas ar an gcárta poist gur iniúchadh neamhiontaofa a bhí ann tríd an lógó don SDG d'oideachas ardchaighdeáin a cheangal léi. Bhí cuma air amhail is gur ráiteas seanchaite furasta a bhí ann gan doimhneacht nó rannpháirteachas. Agus mar sin, chríochnaigh an chéad deireadh seachtaine den chúrsa le go leor machnaimh agus léirithe faoin gcaidreamh idir cruthaitheacht agus saincheisteanna ceartais dhomhanda.