Blag 1 - Lucy Elvis, Stiúrthóir Curo agus Coimeádaí Amharc-Ealaíon
Is stiúrthóir CURO í Lucy Elvis, ar eagraíocht sheachbhrabúsach é atá tiomanta d’fhealsúnacht phoiblí. Cuidíonn CURO le pobail smaoineamh le chéile níos éifeachtaí trí chuireadh a thabhairt dóibh a bheith ina bPobail Fiosrúcháin Fhealsúnaigh. Oibríonn CURO i scoileanna, leabharlanna, dánlanna agus féilte chomh maith le clubanna agus campaí a eagrú, cláir scoláireachtaí do pháistí a thagann ó chúlraí socheacnamaíocha nach bhfuil chomh maith as san áireamh. Is maith leo daoine a chur ag smaoineamh in áiteanna is lú a bhíonn súil acu leo agus a bheith ag éisteacht leis na ‘smaointe móra’ atá tábhachtach do ghrúpaí nach dtugtar guth dóibh go minic.
Nuair nach mbíonn Lucy i mbun fealsúnachta poiblí, bíonn sí ag críochnú a tráchtais PhD agus ag tabhairt léachtaí faoin bhfealsúnacht in Ollscoil na Gaillimhe. Chomh maith leis sin, is coimeádaí amharc-ealaíon neamhspleách agus comhalta boird í d’ Fhéile na nAmharc-ealaíon TULCA.
Shíl muid nach bhfiafróimis go deo...
Is minic gur maith linn páistí a chur ag cruthú mar gheall ar an deifir a bhíonn orainn rannpháirtíocht a mhéadú le hoideachas ealaíon. Tá saoirse ar leith ag baint leis an bpróiseas seo: buaileann siad le déantóirí, bíonn siad ag foghlaim faoina gcleachtas agus baineann siad triail as saothar a chruthú ar an mbealach seo, tá na eispéiris seo iontach agus spreagúil agus d’fhéadfaí a rá go gcuidíonn siad leis an gcéad ghlúin eile d’ealaíontóirí.
Ach, cad é faoinár lucht féachana ealaíne atá le teacht? Is iad Straitéisí Smaointeoireachta Amhairc bun agus barr cláir oideachas iarsmalainne agus dánlainne, agus tá luach acu freisin. Díríonn siad ar fhéachaint go mall agus go cúramach, ag éirí gafa leis an saothar é féin agus ag smaoineamh ar an mbrí atá acu go léir trí na ceisteanna a fhreagairt “cad é a shíleann tú go bhfuil ag tarlú sa phictiúr?” agus “cén fáth?”
"Céard a tharlaíonn, áfach, nuair a ligeann tú don óige a bheith i gceannas?" Cén tuiscint nua a d’fhéadfadh teacht chun cinn trí ligean dóibh na ceisteanna a bhíonn siad ag smaoineamh ar a dhéanamh tar éis dóibh amharc ar dhráma, féachaint thart taispeántais, scéal a shú isteach, féachaint ar scannán nó éisteacht le beagán ceoil?
Is é seo an rud a theastaíonn ó CURO a dhéanamh nuair a smaoinímid ar ealaín lenár bpobail foghlaimeoirí óga. Tá ár mbéim ar eispéiris ealaíne a athcheangal lenár n-eispéiris ar agus leis an domhan agus úsáid a bhaint astu le bheith ag smaoineamh níos doimhne faoina ceisteanna atá tábhachtach do gach duine. Mar sin, cé go bhfanann straitéisí smaointeoireachta amhairc ar imill an chanbháis agus go mbíonn idirghníomhaíocht ealaíne dírithe ar chleachtas ar rud éigin a dhéanamh, molaimid dár bpobail dul leis an saothar trí cheist choiteann, inchonspóide agus leanúnach a dhéanamh a spreagann iad.
Sa phróiseas seo, vótálann an grúpa ar son ceiste mar seo agus bíonn plé struchtúrtha acu le chéile chun freagra coiteann a fháil. I measc na gceisteanna a ndearnamar plé orthu le pobail tá: ‘An bhfuil gach duine cruthaitheach?’ (spreag saothar le Sam Basu agus Liz Murray seo), ‘An bhfuil níos mó ná dhá inscne?’ (spreag Walking, Walking with The Sun Upon my Back le Bassam Al Sabbah seo) agus ‘An bhféadfaimis a bheith ann gan mothúcháin dhiúltacha?’ (spreag taithí ar The Shortcut: Don’t Follow the Black Dog le Richard Profit é seo).
Níl sna na ceisteanna seo ach tús próisis ina bpléitear freagraí féideartha, na cúiseanna atá leo agus domhain shamhalta ina bhfuil sé ‘mar sin’. Inár gcéad phostáil eile, labhróimid faoin ‘conas’ atá ag plé struchtúrtha agus na scileanna smaointeoireacht chruthaitheach is féidir leis a chothú trí chomhthéacs ár gcuid oibre i Leabharlanna Chontae na Gaillimhe.