Blag 2 - Lucy Hill, Ealaíontóir Cónaitheach, Tionscadal Virtually There
Chríochnaigh Lucy Hill M.F.A ag Winchester School of Arts in Barcelona tar éis di staidéar a dhéanamh ar phéintéireacht i gColáiste Ealaíne Crawford i gCorcaigh. Tá roinnt dámhachtainí buaite aici (Dámhachtain Cuimhneacháin George Campbell, Dámhachtain Thomas Dammann), coimisiúin ealaíne poiblí (Comhairlí Contae Loch Garman & Mhaigh Eo) agus taispeánadh a saothar i seónna aonair agus grúpa roghnaithe (EV+A, Taispeántas Oscailte Chlár Chlainne Mhuiris). Tá sí ag obair le páistí trí réimse leathan tionscadal agus eagraíochtaí le cúig bliana déag anuas. Tá sí sa dara bliain dá PhD bunaithe ar chleachtas i gColáiste Náisiúnta Ealaíne & Deartha, ag déanamh taighde ar rannpháirtíocht ábhair sa luath-óige.
Íomhá: Scrúdaíonn an t-ealaíontóir Lucy Hill Death Jars, cuid dá taispeántas ealaíne idirghníomhach do pháistí 'paint' in Ionad Ealaíon Halla an Línéadaigh, Caisleán an Bharraigh. Grianghraf Alison Laredo
An Chéad Chuairt Fhíorúil
Mar chuid dár n-oiliúint sular thosaigh an tionscadal leis na páistí, shocraigh Carmel (mo mhúinteoir comhpháirtíochta tionscadail i Scoil Eoin, Trá Lí) agus mé féin cúpla ‘dáta súgartha’ teicneolaíochta. Chabhraigh sé seo linn oibriú amach aon tuislí, luas idirlín, conas a bhaineamar dá chéile, a rinne muid cumarsáid agus a chuma a bhí orainn. Tá mo spás stiúideo i Stiúideonna Theach an Chustaim i gCathair na Mart agus i láthair na huaire táim ag obair ar thionscadal taighde agus mar sin, tá an chuma air (do mo pháistí féin ar a laghad) go bhfuilim i mbun chomhcheilge á treascairt tír bheag...cairteacha, léarscáileanna, nótaí greamaitheacha, dáthchodú, go leor téacs mionghearrtha greamaithe ar na ballaí...b'fhéidir nach í an chuma atá an rang ag súil leis a bheadh ar stiúideo ealaíontóra...Níor gá gur chuir sé aon imní orm….. bhí siad i bhfad ró-ghnóthach leis an obair sa seomra ranga.
Shocraíomar dár gcéad chuairt fhíorúil go n-úsáidfimid rogha ábhar sa seomra ranga a thug mé don 'fhíor' chuairt. Bhí gach ábhar scartha againn i bhfillteán póca uimhrithe. Bhí rogha crannchuir againn ansin agus mheaitseáil mé gach páiste le huimhir/ábhar. An cheist a chuireamar ná ‘Céard is féidir leis na hábhair a dhéanamh dá chéile?' mar sin, i bhfoirne de bheirt i dtosach, cheap na páistí seichimh amhairc d'idirghníomhaíochtaí féideartha idir a n-ábhair agus chuir siad fótaisheisiún ar bun. Ansin d'éiríomar deas casta i bhfoirne de cheathrar, ansin ochtar. Tharraing siad le pinn luaidhe agus marcóirí mar a bhí beartaithe acu, agus arís eile bhí siad a n-idirghníomhaíochtaí ábhair socraithe acu.
Bhraith mé go raibh an ghné fhíorúil deacair go leor i ndáiríre. Tá sé go hiomlán nádúrtha nuair a bhíonn tú i seomra lán de páistí go fisiciúil le gníomh cruthaitheach ag titim amach, a bheith in ann tiúnáil isteach, éisteacht, féachaint, a bheith ag súgradh, idirghníomhú agus iarracht a dhéanamh an t-atmaisféar atá á spreagadh a léamh agus a thuiscint……….ach nuair a tharlaíonn sé go fíorúil, tá sé rud beag aisteach. Bhí mé ag iarraidh breathnú timpeall coirnéil, ar dheasca, isteach i lámha …. bhí sé cosúil le spéaclaí a chuireann srian ar fhís a chaitheamh. Ba é an taobh dearfach ná nuair a bhí na páistí ag an scáileán ag caint liom, bhí orthu iad féin a mhíniú go soiléir agus chonaic mise cuid dá smaointe á neartú dóibh sa phróiseas sin. Mheas mé go raibh sé an-ghreannmhar freisin mar ní fhéadfadh roinnt páistí gan a gcuid gruaige a dheisiú agus iad ag caint liomsa/leo féin nó iarracht a teacht aniar aduaidh orm trí theacht amach as áit ar bith.
B’iontach na fótaisheisiúin. Bhí siad an-eolach agus iad ag socrú seatanna soiléire slachtmhara, rinne cuid acu sraitheanna sofaisticiúla beochana íomhá ar íomhá. Tharla siad ag cúl an tseomra ranga agus mar sin ní raibh smacht ar bith agam ar an gcaoi a raibh siad ag dul ar aghaidh agus ní raibh tuairim agam cén chuma a bheadh ar na híomhánna. Agus ansin thug siad a gcuid ábhar taobh amuigh lena fháil amach cén chaoi a n-iompróidís nó a n-athróidís leis an aimsir agus an clós scoile san áireamh. Chroith siad slán liom agus mhúch siad mé. D’fhan mé go himníoch ar feadh leathuair a chloig. Ar deireadh, chuir siad mé ar siúl arís agus fad is bhí a gcótaí á mbaint acu agus a ngruaig a gcóiriú, d’inis siad dom faoin gcaoi ar éirigh leo. B’iontach na grianghraif a thóg siad. Sa phlé a bhí againn, tháinig ceist chun cinn faoi ‘ealaín picteilín’ agus mar sin tar éis don seisiún a bheith thart, bhain mé triail as cuid dá ngrianghraif mé timpeall le picteilín ar chuid dá ngrianghraif a phicteilíniú, tá súil agam go dtaitneoidh na torthaí leo.
Sa chéad seisiún fíorúil eile, fiafróimid ‘Cad a d'fhéadfadh ábhar a dhéanamh dúinn?'
Tá an blag seo mar chuid de chomhshraith leis an múinteoir bunscoile Carmel Broderick mar chuid de Virtually There, Tionscadal Ealaíontóir Cónaitheach de chuid Kids' Own Publishing Partnership.
