Ansin go Fíorúil le Bunscoil Phádraig Contae Ard Mhacha

Inis scéal do thionscadail dúinn – Céard a spreag é? Céard faoi a raibh sé? Cé a bhí páirteach ann? Cén chaoi ar thosaigh tú?

Sharon Kelly, Ealaíontóir

Is í seo an dara bliain dom a bheith ag obair le Fionnuala i mBunscoil Phádraig, agus tá mé i m’ealaíontóir cónaithe ‘fíorúil’ ón mbliain 2010. D’aontaíomar i mí Mheán Fómhair 2016 ár bhfiosrúcháin don chéim seo den tionscadal a bhunú ar Chothromaíocht. Chuimhnigh mé ar an gcaoi chun é seo a bhaint amach nuair a bhí mé ag bogadh go dtí stiúideo eile, agus mé ag fágáil foirgnimh a bhí áitrithe ón mbliain 1993, agus mé ag bogadh isteach i seanfhoirgneamh a bhí mar phríomhshiopa fearais iascaireachta i mBéal Feirste. D’fhág na daoine a bhí ann romham go leor rudaí ina ndiaidh, lenar cuimsíodh, seanleabhar pá agus tuarastail ón mbliain 1904, darb ainm Time Book. Cheap mé go bhféadfaí inspioráid a bhaint astu seo chun smaointe a chruthú ó thaobh cothromaíochta de. Bhí Fionnuala breá sásta agus toilteanach glacadh leis an smaoineamh seo, cé go raibh cuma aisteach air ar an gcéad amharc.

Ba í an lámhscríbhneoireacht dúigh a chuaigh i bhfeidhm orm, ina raibh ainmneacha agus uaireanta oibre taifeadta inti, cothromaíocht de shaghas éigin a bhí inti, na leabhair a chomhardú, ach ba iad na litreacha áille rialaithe ba mhó a spreag mo shuim, bhí siad ag sreabhadh i ndúch, agus iad cothrom idir na línte ar an leathanach. D’fhág mé an leabhar sa scoil tar éis mo chéad chuairte agus d’fhan mé nó gur chuala mé freagra na bpáistí agus an leabhar ina lámha acu, iad ag féachaint ar an leabhar agus ag bolú de! Ba é an pointe tosaigh a bhí ann chun iniúchadh a dhéanamh ar chothromaíocht agus ar shrian a dhéanaimid iarracht a bhaint amach le linn dúinn a bheith ag scríobh ár n-ainmneacha. Chuir mé suim sa CHAOI a ndéanaimid é seo, ar an gcaoi a n-úsáidimid ár gcorp. Tá sé tábhachtach a lua go bhfuil mé ag obair i gcomhar le damhsóirí le 3 bliana anuas agus go raibh an tionscadal áirithe seo ar tí teacht chun críche. Chuir mé suim san fheasacht ar an gcaoi a gcorraímid, san fheasacht ar luas agus ar chomharthaí. Chomh maith leis sin, déanaim éascaíocht ar ranganna líníochta le daoine óga agus le daoine fásta uair sa tseachtain agus is minic a chuirimid am ar leataobh chun iniúchadh a dhéanamh ar an gcaoi a bhfágaimid ár rian ar rudaí agus ar na gnéithe ar fad a imríonn tionchar ar rian a fhágáil/ar léiriú de bharr na taithí seo.

Cén chaoi ar forbraíodh na smaointe agus cén chaoi ar oibrigh na daoine óga, an t-ealaíontóir agus an múinteoir le chéile?

Sharon Kelly, Ealaíontóir

Forbraíodh na smaointe trí phróiseas ina raibh ceistiúchán, agus iniúchadh a dhéanamh ar rud amháin atá éasca de réir dealraimh agus ag cur ceisteanna maidir leis an gcaoi a ndéanaimid an rud áirithe sin. Bhí na páistí P3/4 tar éis tús a chur le scríbhneoireacht reatha a fhoghlaim, chomh maith le cleachtadh a dhéanamh ar a gcuid litreacha a shreabhadh ina chéile. Chaitheamar am ag déanamh ár mbaill choirp a shainaithint, na baill choirp a úsáidimid chun na litreacha a dhéanamh agus muid ag scríobh le linn ár seisiún ar líne, gluaiseachtaí beaga inár lámh agus i gcaol ár láimhe a bhí ann den chuid is mó. Chuireamar tús le ciorcail a dhéanamh san aer agus an ghluaiseacht a mhéadú chun tuilleadh dár lámh a bhogadh agus chun ár gcolann a bhogadh ina dhiaidh sin. Bhaineamar triail as an gcleachtas seo, fuair na páistí amach nach bhféadfaidís scríobh ar phíosaí beaga páipéir dá n-úsáidfidís a lámh ar fad agus a nguaillí chun na ciorcail a dhéanamh.

Tosaíodh amach leis an bhfiosrúchán agus páipéar de mhéid A5 a úsáid ar a ndeasca go dtí go rabhthas ag úsáid ciorcail mhóra ar phíosaí páipéir a bhí chomh mór leis an mbord agus ansin chuathas amach sa chlós le cailc! Bhí tuairimí na bpáistí an-suimiúil maidir leis seo, de bharr go ndúirt na páistí liom gur úsáid siad fuinneamh agus meáchan coirp difriúil chun na ciorcail níos mó a chruthú. Ba fhíoreispéireas a bhí ann, agus ba é an chaoi a raibh Fionnuala in ann freagraí a fháil ó na páistí ar mhaithe le plé a thug tacaíocht dó; ba chéim thábhachtach a bhí ann sular chaitheamar am chun féachaint ar inspioráid ó scríbhneoireacht Shíneach a shreabhann go saor chun inspioráid a fháil uaithi, agus chun féachaint ar shaothar na n-ealaíontóirí le pictiúir Twombly’s Blackboard ó na 1970idí agus ar bheo-phéintéireacht le Jackson Pollock níos deireanaí ansin. (Rinneadh é seo ach naisc a sheoladh chuig an seomra ranga; agus bhreathnaigh na páistí agus an múinteoir ar fhíseán nó bhreathnaigh siad ar shaothar na n-ealaíontóirí agus chuirfí tús le mionphlé ansin).

Cheap Fionnuala gurbh fhiú cead a ligean do na páistí tabhairt faoi fhiosrúchán ach péint agus a gcoirp a úsáid, mar a rinne Jackson Pollock tar éis féachaint ar bheo-phéintéireacht le Jackson Pollock. Phleanálamar go dtabharfainn fíorchuairt ar an seomra ranga agus go bhfaighimis taithí ar phéinteáil ar dhromchlaí móra canbháis ar an urlár agus go n-úsáidfimis ár gcoirp ar fad sa phróiseas. Fiosrúchán a bhí ann maidir leis an méid sriain a d’fhéadfaimis a úsáid chun an phéint a ligean a thitim ina braonta, chun an phéint a dhoirteadh agus a stealladh. Bhain na páistí úsáid as go leor uirlisí éagsúla chun an phéint a chur ar na canbháis, lena n-áirítear scuaba; maidí, cóin spóirt as ar sileadh an phéint amach; steallairí; buidéil linbh.

Ar bhealach, bhíomar ag déanamh fiosrúcháin ar chothromaíocht, ar an gcaoi a gcoinnímid muid féin ar ár gcothrom chun comhartha a dhéanamh ar an gcanbhás agus bhíomar ag tabhairt cead do dhaoine a bheith spontáineach. Bhí go leor éagsúlachta ann agus thugamar ar fad suntas do na torthaí a bhí ar an urlár romhainn. Bhí go leor ag dul ar aghaidh sa ghníomhaíocht agus bhí plé ann ina diaidh ar an gcaoi a ndearnamar pictiúir urláir, agus ar an méid a cheapamar díobh. Chuamar i gcomhairle le cara liom darb ainm Marie Murphy chun ár smaointe faoi chothromaíocht a dhaingniú tuilleadh, is Ollamh le Sláinte agus Aclaíocht í Marie in Ollscoil Uladh. Thángamar le chéile ar líne trí bhogearraí Blackboard Collaborate. Ba í an tOllamh Murphy a d’iarr orainn ar fad triail a bhaint as roinnt iompar coirp, rud a thug faoiseamh dúinn tar éis na gníomhaíochta gnóthaí a bhí againn roimhe sin. Chuireamar ceisteanna le linn an phróisis ar fad, bhaineamar triail as rudaí agus rinneamar machnamh ar an méid a bhí feicthe againn, mhothaíomar rudaí agus bhaineamar tuiscint as rudaí. Agus na fiosruithe tosaigh déanta againn, ba leor an t-eolas againn chun bogadh ar aghaidh agus chun iniúchadh a dhéanamh ar dhomhantarraingt, ar bhrú aeir, ar ghluaiseacht tríd an spás é féin lasmuigh den seomra ranga, den scoil agus lasmuigh de theorainn an domhain!

Fionnuala Hughes, Múinteoir

Rinneamar gluaiseachtaí ciorclacha san aer, agus ansin rinneamar iarracht iad a athchruthú ar leathanaigh mhóra ach úsáid a bhaint as cipíní graifíte, ár ngluaiseachtaí a theorannú ach ceann dár lámha a choinneáil taobh thiar dár ndroim. Bhí cuid de na scoláirí in ann dearaí lúbtha a chruthú le haonfhoirmeacht agus rialtacht iontach iontu, rud a thaispeáin go leor sriain agus feasachta ar an rud a bhí á bhaint amach. Bhí aird mhór ag baint leis sin chomh maith. D’úsáid na páistí go leor fuinnimh, bhí siad ag taisteal le linn dóibh a bheith ag obair, agus iad ag coinneáil a gcailc ar an gcanbhás i gcaitheamh an ama, bhain siad go leor sriain agus cothromaíochta amach ina gcoirp féin agus iad ag bogadh trína ndearaí lúbtha iontacha. Bhí an obair dúshlánach go fisiciúil, ach dhírigh na páistí ar na tascanna agus b’iontach go deo na torthaí deiridh. Chlúdaíomar an clós súgartha ar fad de bharr na ndearaí uathúla agus na bpátrún bíseach a chuireamar air.

Bhí go leor airde agus fuinnimh ag teastáil chun an obair a chur i gcrích chomh maith le ham chun an phéint a shileadh ar an dromchla. Níor chuir Jackson Pollock a chuid uirlisí ar an gcanbhás a raibh sé ag obair air riamh, agus ba ghnéithe tábhachtacha d’obair na bpáistí iad na coincheapa Cothromaíocht, Srian agus Domhantarraingt dá réir. Bhí na páistí thar cionn ag tabhairt aird ar an méid a bhí siad a dhéanamh; fuair go leor acu amach go raibh orthu guaim a choinneáil orthu féin ionas nach ndoirtfidís an phéint ar fad ar an gcanbhás agus ligean do dhomhantarraingt an obair a dhéanamh dóibh ach bhí orthu a bheith stuama agus iad ag sileadh na péinte ar an dromchla i línte ribí aingil agus i bpátrúin chliathacha chomh maith leis an éifeacht steallta a bhí níos randamaí. Cé gur moladh do na páistí sreabhadh na péinte a shrianadh, a bheith stuama agus foighne a bheith acu, bhí sé ródheacair do roinnt páistí agus roghnaigh siad cainníocht in áit caighdeáin. Ní tasc éasca a bhí ann na potaí péinte a choinneáil lán le linn do na grúpaí a bheith ag bogadh timpeall na gclár, agus d’úsáideamar os cionn 12 lítear de phéint chomh maith le roinnt mhaith gliú alcóil polaivinile agus roinnt lítear uisce. Bhí na torthaí deiridh an-spéisiúil go deo agus bhí na páistí an-bhródúil as a dtorthaí. Bhí sé deacair na cláir a thabhairt amach as an seomra agus corraíodh roinnt péinte lena linn ach níor chuir sé isteach ar an éifeacht ina hiomláine. Bhí seisiún an-suimiúil agus fisiciúil againn ina ndearna na páistí iniúchadh ar chothromaíocht agus ar shrian ach úsáid a bhaint as a gcoirp. Bhí siad breá sásta páirt a ghlacadh sna gníomhaíochtaí seo agus bhain siad sásamh as an dúshlán le cothromú ach úsáid a bhaint as baill éagsúla dá gcoirp chun ár meáchan a shrianadh agus a dháileadh. Thug an tOllamh Murphy roinnt leideanna do na páistí maidir leis an gcaoi a bhféadfaidís a meáchan a dháileadh agus a gcothromaíocht a choinneáil, tríd an nasc collaborate. Chuir na páistí suim ollmhór sa phictiúr a raibh ‘scriobláil’ air de réir dealraimh agus rinneamar plé ar an méid a bhí déanta againn cheana agus ar an méid a chuir a chuid saothair in iúl dúinn.

Cén taithí phearsanta a bhí agat ar an tionscadal i dtéarmaí ratha agus dúshlán?

Sharon Kelly, Ealaíontóir

Tá an tionscadal ar fad críochnaithe anois, agus ba thuras iontach a bhí ann in go leor bealaí agus bhí na seisiúin tosaigh seo an-speisialta dom. Chomh maith leis sin, is fíor a rá gurb iad na cineálacha gníomhaíochtaí a rabhamar páirteach iontu, péintéireacht ach úsáid a bhaint as srian agus cothromaíocht ina gcoirp ar fad, is iad na cineálacha gníomhaíochtaí seo a d’fhág, go raibh go leor dúshlán le déileáil leo, iompraíocht na ndaoine a bhí bainteach leis an tionscadal, thug Fionnuala, Eileen an cúntóir ranga agus Príomhoide na Scoile agus an tUasal Madine, thug siad an-tacaíocht go deo dó seo agus bhí rath ar an tionscadal dá bharr. Bíonn deacrachtaí ag baint le cumarsáid a dhéanamh ar líne scaití, is fadhbanna teicniúla iad roinnt acu a chaithfear a shárú nó d’fhéadfadh gur dúshláin faoi leith a bheadh iontu a bhaineann leis an gcaoi a ndéanfaimid cumarsáid. Tá roinnt rudaí ann nach bhfuil práinneach, ní mór dúinn fanacht; chun am a chur ar leataobh le go bhforbrófar cúrsaí – ach tá mise den tuairim go gcuireann sé seo leis an éiteas tábhachtach a bhaineann le cuspóir iomlán an tionscadail. Iniúchadh agus obair a dhéanamh as lámha a chéile le himeacht ama. Tar éis do na páistí ciorcail mhóra agus scriobláil a chleachtadh, thug Fionnuala faoi deara gur tháinig feabhas mór ar lámhscríbhneoireacht na bpáistí, agus go raibh siad muiníneach as a scríbhneoireacht reatha anois!

Fionnuala:

Chuir an tionscadal ar mo chumas mar mhúinteoir, aithne mhaith a chur ar na scoláirí i mo rang. Ba mise an t-éascaitheoir seachas an múinteoir agus bhí a gcuid oibre tionscadail an-léiritheach. Ní raibh aon bhealach ceart ná mícheart ann agus chuir sé sin ar a gcumas iad féin a chur in iúl ar bhealach ar bith a thogair siad féin. Cuireadh luach ar gach rud. Ní raibh aon fhaitíos ann. Bhí gach rud ábhartha. Bhí go leor plé ann faoi ghuthanna na bpáistí ag cur smaointe chun cinn ó sheisiún go seisiún. Choinnigh siad a n-aird go maith sna gníomhaíochtaí i gcónaí agus bhí siad an-bhródúil as obair ar bith a rinneadh mar thoradh ar na seisiúin seo. Tháinig feabhas ar a bhféinmheas agus ar a muinín i ngach seisiún. Bhí na dúshláin praiticiúil i gcónaí. Cén chaoi ar féidir le gach páiste a bheith go hiomlán rannpháirteach i ngach gníomhaíocht agus an rochtain chéanna a bheith acu ar na hacmhainní a chuirtear ar fáil. Cuimsíodh leis seo machnamh a dhéanamh ar achar ama gach gníomhaíochta i ngach seisiún agus ar an ord a d’fhéadfaimis iniúchadh a dhéanamh orthu chun am a chur ar leataobh chun caoi a chur ar an seomra le linn amanna sosa, etc. bíonn sé de nós againn an seomra a réiteach le haghaidh cúrsaí ealaíne an lá roimhe sa chaoi go mbeadh canbhás glan againn seachas gnáthsheomra ranga ag tús an lae.

Níor chuala mé trácht ar a leithéidí Jackson Pollock ná William Kentridge mé féin riamh, a raibh a saothar le fáil sna naisc a sheol Sharon chugam le linn ár bpleanála roimh na seisiúin agus a dúradh liom a fhiosrú. Spreag sé sin mo shuim i réimse nár bhreathnaigh mé isteach ann riamh go dtí seo. Bhí mise rannpháirteach sa tionscadal, rud a chuir le mo thuiscint ar ealaín agus thosaíomar ag smaoineamh as an nua. Bhí Sharon go maith ag tabhairt leabhar dom ar iasacht óna bailiúchán pearsanta chun mo thuiscint ar an ealaín a fhorbairt.

Cén tábhacht a bhain leis an tionscadal duit ar fiú a roinnt?

Sharon: 

Tá an bhéim ar phróiseas agus ar fhionnachtain an-suntasach sa tionscadal seo agus nuair a bhí mé féin agus Fionnuala ag pleanáil seisiún, d’eascair siad as an méid a rinneadh sa seisiún roimhe tar éis am a chaitheamh chun machnamh a dhéanamh. Tá suim shíoraí agam i spás an tseomra ranga a ‘shuaitheadh’ chomh maith leis an gcaoi a gcaitheann na páistí go leor ama ina suí os comhair na ndeasc. Bíonn orainn spás an tseomra a úsáid ar bhealach difriúil le haghaidh roinnt dár seisiún ar líne. Bíonn Fionnuala i gcónaí go maith ag eagrú an spáis ionas go bhfeilfidh sé dár ngníomhaíochtaí. Chuaigh na páistí i dtaithí ar líníocht a dhéanamh taobh istigh, taobh amuigh, faoin aer, ar urlár an tseomra ranga agus ar go leor scálaí éagsúla.

Thaitin liom go ndearnamar iniúchadh ar gach rud faoin gcaoi a ndéanaimid rud éigin, ar nós d’ainm a scríobh, agus is iondúil go gcaithfimid é seo a dhéanamh arís agus arís eile ar scála an-bheag. Cleachtas fíorluachmhar a bhí ann ag cruthú ciorcal agus scriobláil mhór chomh maith leis an mothúchán le bheith ‘i do chuid oibre’ de bharr go raibh sé ina chabhair smaointe a chruthú a leanamar leo chun iniúchadh a dhéanamh ar ghluaiseacht, ar chothromaíocht, ar fhrithchothromaíocht agus ar mhothú. Ní thugtar spreagadh dúinn ‘scriobláil’ a dhéanamh ar scoil gan údar ar bith ach an oiread agus cheap mé go raibh sé go deas gur bhreathnaigh Fionnuala ar gach gné den ghníomhaíocht seo. Is léir gur chuir sí luach ar an méid a bhí na páistí a dhéanamh agus bíonn sí i gcónaí toilteanach spás riachtanach a chruthú; spás fisiciúil agus spás don intinn chruthaitheach go háirithe. Bhí sé seo an-soiléir nuair a rinneamar iniúchadh ar an gcaoi a bhféadfaimis ár gcoirp a shrianadh agus a chothromú le linn na cuairte féin, chun na canbháis a phéinteáil ar urlár an tseomra ranga, agus bhaineamar inspioráid as saothar Jackson Pollock. Níor stop an ‘phraiseach’ dhosheachanta muid riamh! Ba é an rud ba thábhachtaí ná go raibh na páistí in ann taithí shuntasach a fháil.

Fionnuala: 

D’imir an tionscadal tionchar suntasach ar fhás agus ar fhorbairt phearsanta na bpáistí. Thug sé spreagadh dóibh oibriú as lámha a chéile i bhfoirne chun píosaí cumaisc a chruthú freisin. Cineál difriúil foghlama ar fad a bhí ann inar moladh dóibh aithne a chur orthu féin, ar a gcoirp agus ar an gcaoi chun a gcoirp a úsáid chun rudaí a chruthú agus a tharraingt. B’iondúil go raibh na páistí ina seasamh le linn do na gníomhaíochtaí a bheith ag dul ar aghaidh. Cuireadh na deasca ar leataobh agus bhí an seomra ranga ina stiúideo ealaíne. Ní raibh aon teorainn ann seachas samhlaíocht na bpáistí. Thaistealaíomar ar fud na cruinne, go dtí an spás amuigh agus ar ais arís, iniúchadh ar dhéanamh ar choincheapa ar nós cothromaíochta, sriain, agus domhantarraingthe, ach úsáid a bhaint as a gcoirp agus as a n-intinní le chéile, chun amhras a chur ó dhoras agus an spás a athrú ar bhealach ar bith a theastaigh uathu. D’oibrigh na páistí as lámha a chéile go síochánta. Táim den tuairim gurbh am speisialta é an seisiún ealaíne le Sharon sa tseachtain, ina raibh na páistí in ann dearmad a dhéanamh ar gach ní a bhí ag déanamh imní dóibh agus rud éigin a dhéanamh dóibh féin. Ghlac siad páirt iomlán ann agus bhí siad tugtha dó. D’imigh a gcuid bac. Cuireadh barr feabhais ar a bhféinmhuinín de bharr go raibh duine fásta eile, a bhí ina healaíontóir ceart ag cur luach suntasach ar a gcuid moltaí.

Bhain na páistí go leor spraoi an lá a rinneamar “Jackson Pollock masterpieces”, le linn dóibh a bheith ag déanamh iniúchadh ar an gcoincheap iomlán de shrian agus an phéint a shileadh ar an gcanbhás. Chuir méid an chanbháis áthas ar na páistí de bharr go raibh dromchla mór millteach le tabhairt faoi obair air agus ní raibh duine ar bith ag tabhairt orduithe dóibh. Féinléiriú amháin a bhí ann agus bhain siad sásamh mór as. Bhain na páistí an-taitneamh as na seisiúin bheochana freisin agus spreagadh iad nuair a chuimhnigh siad ar íomhánna gluaisteacha a dhéanamh as líníochtaí neamhbheo agus ar an méid a ndéanaimid talamh slán de gan cuimhneamh ar an méid oibre a bhaineann le gach gearrthóg bheochana amháin.

Ar athraigh aon rud i do chuid oibre mar gheall ar an tionscadal?

Sharon: 

Leanadh ar aghaidh le barúil an ealaíontóra, na bpáistí agus an mhúinteora agus muid ag obair ar an tionscadal Virtually There inar roinneadh a bhfiosrúcháin le chéile agus tá an nós seo ar aon dul le mo smaointeoireacht i mo chuid oibre féin ar bhealach níos fo-thairseachúla. Spreagann sé smaoineamh do phíosa oibre scaití, spreagadh smaoineamh de bharr rud éigin a dúirt páiste mar fhreagra ar rud. Ach is é an chaoi a bhfuil tú in ann an caidreamh a fhorbairt le himeacht ama, a chuireann ar do chumas féachaint isteach ar shaol na scoile agus ar na daoine a théann tríthi, imríonn sé seo tionchar ar mo smaointeoireacht agus ar mo mhachnaimh ar an méid a gcuimhním air sa stiúideo agus taobh amuigh.

Fionnuala: 

Tá mise den tuairim gur tháinig athrú ar mo chur chuige maidir leis an ealaín sa seomra ranga de bharr nach amháin an ndírím ar an táirge deiridh ach cuirim luach ar an bpróiseas ar fad a bhaineann le rud éigin a dhéanamh nó a chruthú. Bhí sé de nós agam leanúint ar aghaidh ag tarraingt ábhar neamhbheo, agus chruthódh gach duine rud éigin den sórt céanna, ach anois tuigim an luach atá ar na huirlisí a thabhairt do na páistí, ar smaointe a phlé agus cead a thabhairt dóibh iad féin a chur in iúl go neamhshrianta. Bhí deiseanna againn úsáid a bhaint as meán ealaíne nach gcuirfeadh an scoil ar fáil go hiondúil, ar nós fioghuail saileoige, olaphastail agus péinteanna, chomh maith le réimse páipéar, scuaba agus uirlisí chun rudaí a chruthú agus a léiriú.

Is é an léargas a thug an tionscadal dom ar mo pháistí an rud is fearr faoi, chomh maith leis an am speisialta a chaitheamar le chéile le linn na seisiún mar rang ag cruthú rudaí agus ag neartú an cheangail eadrainn. Bhí an caidreamh le Sharon mar bhunchloch don phróiseas sin, de bharr go mbíonn sí i gcónaí dearfach, ag cur ceisteanna ar na páistí ar bhealach a spreagann freagraí atá an-phearsanta agus an-suimiúil. Bhí sé thar cionn go raibh an deis agam oibriú go dlúth le Sharon agus smaointe a roinnt le linn dúinn a bheith ag dul tríd an scoilbhliain le chéile. Tá mé ag súil le bheith ag obair léi arís as seo amach agus tá mé sásta go raibh sé de phribhléid agam an deis a bheith agam oibriú le duine a raibh fios a gnó aici ar nós Sharon, ar thionscadal ealaíne san oideachas a chuireann le forbairt iomlánaíoch na bpáistí ar bhealach atá an-dearfach.